Το 1985, γεννιέται στο στρατόπεδο κράτησης Nafha η σχέση αγάπης μεταξύ της μητέρας του Παλαιστίνιου κρατουμένου Jabr Wishah  και του  κρατούμενου Σαμίρ Quntar που δολοφονήθηκε από τους ισραηλινούς πυραύλους στο σπίτι του στη Τζαραμάνα  Δαμασκού στις 21/12/15.

Η κ. Hajje Handoume άκουσε τότε μια συζήτηση ανάμεσα σε ένα νεαρό άνδρα που αποκαλούσε ”θεία”  μια γυναίκα, και της ζητούσε να μην τον  επισκεφθεί  ξανά. Η κ. Hajje ρώτησε τότε τον κρατούμενο Σαμίρ Kuntar τι συμβαίνει και εκείνος της είπε  ότι δεν ήταν η θεία του αλλά η μητέρα ενός πρώην συγκρατουμένου που είχε αποφυλακισθεί και ότι έλεγε στη γυναίκα ότι δεν όφειλε πια να κουβαλάει  το δικό του βάρος.

Εκείνη τη στιγμή, η γυναίκα,  αποφάσισε να ”υιοθετήσει” αυτόν τον νεαρό άνδρα, υποσχόμενη  ότι θα αναλάβει εκείνη τα επισκεπτήριά του.

Το 1999, σχεδόν 15 χρόνια μετά από εκείνη την ημέρα,  ο βιολογικός της γιός Jabr,  απελευθερώθηκε ύστερα από συμφωνία ανταλλαγής, και ο Σαμίρ της ζήτησε   να σταματήσει να τον επισκέπτεται. Εκείνη αρνήθηκε και  τον επισκεπτόταν τέσσερις φορές την εβδομάδα παρά τις αλλεπάλληλες απαγορεύσεις της διοίκησης που όμως η ίδια με προσφυγές της  στη δικαιοσύνη κατόρθωνε ν΄αντιπαρέλθει.

 ”Ήξερα ότι το τέλος της ζωής του θα είναι το μαρτύριο, ήταν  από τους ανθρώπους που δεν αλλάζουν τις θέσεις τους … η είδηση ​​ήταν κάτι τραγικό για μένα και για κάθε άνθρωπο που τον γνώριζε. Αλλά θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Θεό γιατί ήταν ένας άνθρωπος που αγωνίστηκε για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης  από την ηλικία των 16 ετών. “

Η θετή του μητέρα ανέφερε σε ανταποκριτή λιβανέζικου μέσου ότι έβλεπε στον ύπνο της τον Samir τρεις συνεχόμενες νύχτες πριν το θάνατό του:

”Ανησυχούσα πολύ . Ύστερα έμαθα τα νέα…”

Πάντα μου έλεγε :

”Aπό την Παλαιστίνη έφυγα και στην Παλαιστίνη θα επιστρέψω”

”Κάθε φορά που τον έβλεπα στη φυλακή, κατά τη διάρκεια κάθε επισκεπτηρίου, ήταν πάντα ξυρισμένος με ψηλά το κεφάλι σαν να μην είχε φυλακισθεί ποτέ. Έμοιαζε με φοιτητή Πανεπιστημίου που είχε  υψηλό το ηθικό. ”

Η ίδια μιλώντας για την ημέρα της αποφυλάκισης του πρωτότοκου γιού της είπε:

”Θα προτιμούσα εκείνην την ώρα να απελευθερώνονταν ο Σαμίρ. Αν θα έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα στους δυο, τον Σαμίρ θα διάλεγα”.

Ο τ. κρατούμενος az-Ziqq που γνώρισε τον Σαμίρ μέσα στις φυλακές μίλησε για τις καλές σχέσεις του με όλους τους κρατουμένους:

”Ο Kuntar ξεπέρασε το σεχταρισμό και τα περιφερειακά σύνορα, ήταν ένας Λιβανέζος αγωνιστής για την Παλαιστίνη”

“Αγαπούσε τη γνώση, έμαθε Εβραϊκά σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και παρακολουθούσε εβραϊκά μέσα μαζικής ενημέρωσης, και  τις εφημερίδες που μας έδιναν να διαβάζουμε”

”Το 1985, όταν το Λαϊκό Μέτωπο  επεξεργαζόταν μια συμφωνία ανταλλαγής με το Ισραήλ , 36 ονόματα κρατουμένων απορρίφθηκαν , μέσα σε αυτά το δικό μου και του Σαμίρ. Υπό την αιγίδα του αυστριακού καγκελάριου, η συμφωνία καθυστέρησε για έναν  μήνα και οι διαπραγματεύσεις έληξαν με τη μεσοβέζικη λύση που όριζε την απελευθέρωση των 18 εκ των 36 κρατουμένων . Εγώ ήμουν στην λίστα αυτών  που αφέθηκαν ελεύθεροι ενώ ο Σαμίρ όχι. Με αποχαιρέτησε με ένα χαμόγελο, και την πίστη ότι κάποια μέρα και εκείνος  θα απελευθερωθεί. “

Συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις οργανώθηκαν σε διάφορες περιοχές  της Παλαιστίνης  για τη δολοφονία του καθώς θεωρείται ένας από τους μεγάλους μάρτυρες του έθνους.

Η θετή μητέρα του επίσης πραγματοποίησε μια τελετή πένθους στον προσφυγικό καταυλισμό al-Bureij στη Λωρίδα της Γάζας, στην οποία δεχόταν τα συλλυπητήρια του κόσμου για τη δολοφονία του υιοθετημένου γιού της. (alahednews)

dimpenews.com