Οι δίδυμοι της καρδιακής προσευχής. Μετρίου αναστήματος αλλά όχι μετρίου πνευματικού αναστήματος πήγαιναν ο ένας μπροστά πιο νευρώδης, ο άλλος ακολουθούσε από πίσω σ΄ένα μονοπάτι θα έμπαιναν σε κύριο χώρο μονής. Ο μπροστινός, πρωτοπόρος πραγματικός, ασκεπής φαινόταν η αλογοουρά του μαζεμένα πίσω τα μαλλιά γκριζαρισμένα στις απολήξεις τους, καλόγεροι και οι δυο. Έλεγε στον ακόλουθο του που ήταν όντως ακόλουθος αφού τον πήγαινε από πίσω αλλά από κοντά. Του τόνιζε μ΄έμφαση του επέμενε θα λες την ευχή έτσι κι έτσι. κι έτσι …. .τον μάθαινε πως θα λέει την καρδιακή προσευχή.

Και όμως η ευχή η καρδιακή, η νοερά προσευχή 2 λογάκια μόνο τους πήγε τόσο μακριά… πήγε μακριά η ευχή… Οι δίδυμοι πύργοι της προσευχής…δεν πέφτουν ποτέ……περίεργη σημειολογία.

dimpenews.com