Γίναμε ένα ”νεαρό Ευρωπαϊκό έθνος” γερμανοποίηση, Δυτική εκβαρβαροποίηση! Πως ο Κονσταντίν Λεοντίεφ θα έβλεπε ως ”Έλληνας” τον αναθεωρητισμό μας

Γίναμε ένα ”νεαρό Ευρωπαϊκό έθνος” γερμανοποίηση Δυτική εκβαρβαροποίηση! Πως ο Κονσταντίν Λεοντίεφ θα έβλεπε ως ”Έλληνας” τον αναθεωρητισμό μας την απεμπόληση του Βυζαντινού ιδεώδους..

το σύστημα των βυζαντινών ιδεών δημιούργησε το μεγαλείο μας”…λέει ο Ρώσος διανοούμενος Κονσταντίν Λεοντίεφ, εμείς αυτό το απαρνούμαστε είμαστε οι μεγάλοι αναθεωρητές.

”Οι Ρώσοι μετατράπηκαν από ένα «νεαρό ευρωπαϊκό έθνος», όπως πίστευαν στην εποχή μετά τον Μέγα Πέτρο, σε έναν από τους αρχαιότερους πολιτισμούς στον πλανήτη” εμείς το πάμε αντίστροφα γίναμε ένα νεαρό ευρωπαικό έθνος αφού απεμπολήσαμε τις πανάρχαιες πολιτισμικές μας ρίζες γιατί αυτό απαιτούσε η αποικιοκρατία και η υποδούλωση στον ξένο παράγοντα.

”Η θρησκευτική και πολιτιστική επαφή με το Βυζάντιο απελευθέρωσε τη Ρωσία από την κατάρα του να είναι περιφερειακή δύναμη στη Δυτική Ευρώπηη ίδια πολιτιστική επαφή επανασύνδεση θα μας απελευθερώσει από τη καταδίκη να είμαστε το άθλιο προτεκτοράτο της Δύσης.

Η σύνδεση με το Βυζάντιο μας έκανε ”ν΄αποφύγουμε τη γερμανοποίηση, που διέφθειρε τους δυτικούς σλαβικούς λαούς για αιώνες” ομολογούν οι Ρώσοι εμείς αντίθετα αποποιούμενοι αυτή την ιστορική και πνευματική ώσμωση παραπαίουμε στην Ευρωενωσιακή κατ΄εξοχήν γερμανοποίηση που μας διέφθειρε ως το μεδούλι.

το Βυζάντιο μας ήταν που δεν μας επέτρεψε να γερμανοποιηθούμε” λέει ο Ρώσος και ” η Ρωσία άρχισε να επιστρέφει στον εαυτό της, στον ρωσοβυζαντινό της κώδικα”. Καιρός να επιστρέψουμε κι εμείς στον εαυτό μας..

Το «εσωτερικό μας Βυζάντιο» είναι ο πυρήνας, ο παράγοντας σταθερότητας που δεν μας επιτρέπει να απλοποιηθούμε, για να μην πούμε «εκβαρβαροποιηθούμε», από τον σημερινό δυτικό κόσμο-τρόπο”ισχυρίζεται και πάλι ο Λεοντίεφ εμείς εκβαρβαροποιήθηκαμε γιατί εκτοπίσαμε από μέσα μας αυτό το ”εσωτερικό Βυζάντιο”. Πνευματικός εκπατρισμός…..χάσαμε τη ψυχή μας σαν λαός..

Ο Konstantin Leontiev (1831-1891), διπλωμάτης, συγγραφέας και στο τέλος της ζωής του – μοναχός, έκανε μια σημαντική τροποποίηση.

Η ρωσική ιδέα είναι βαθύτερη από τη σλαβική, πιο σημαντική από τη σλαβική, πιο πρωτότυπη από τη σλαβική – αυτό ήταν το συμπέρασμα του Λεοντίεφ. Και ο Λεοντίεφ συνέδεσε αυτό το βάθος και τη σημασία με τον βυζαντινισμό, δηλαδή με τη θρησκευτική και πολιτική κληρονομιά της Χριστιανικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η οποία αφομοιώθηκε και κλιμακώθηκε πολιτικά από την Τρίτη Ρώμη, τη Ρωσία στις απέραντες βόρειες εκτάσεις.

«Η δύναμη, η πειθαρχία, η ιστορία του διαφωτισμού, η ποίηση, με μια λέξη, ό,τι ζει στη χώρα μας είναι οργανικά συνδεδεμένο με την προγονική μας μοναρχία, την καθαγιασμένη από την Ορθοδοξία, της οποίας είμαστε οι φυσικοί κληρονόμοι και εκπρόσωποι στο σύμπαν. το σύστημα των βυζαντινών ιδεών δημιούργησε το μεγαλείο μας… «- έγραψε ο Λεοντίεφ στο περίφημο έργο του «Βυζαντισμός και Σλαβισμός».

Ο Λεοντίεφ ουσιαστικά επανίδρυσε τη θέση για την πρωτοτυπία του ρωσικού πολιτισμού, μετακινώντας τον από τη χωροφυλετική πτυχή στη χρονική και πολιτιστική. Με την έφεση στη βυζαντινή αρχή, οι Ρώσοι μετατράπηκαν από ένα «νεαρό ευρωπαϊκό έθνος», όπως πίστευαν στην εποχή μετά τον Μέγα Πέτρο, σε έναν από τους αρχαιότερους πολιτισμούς στον πλανήτη.

Το ιδανικό του Λεοντίεφ ήταν η πολιτιστική πρωτοτυπία, που είναι αποτέλεσμα αυστηρότητας και σαφήνειας της μορφής. Η ζωή είναι ο δεσποτισμός της μορφής πάνω στην ύλη και η ανθισμένη πολυπλοκότητα. Yπεραπλούστευση και σύγχυση, απώλεια πρωτοτυπίας, μέσος όρος – αυτός είναι ο θάνατος. Ο Λεοντίεφ το είπε αυτό πολύ πριν η φυσική έννοια της εντροπίας γίνει δημοφιλής στις κοινωνικές επιστήμες.

Ποιο ήταν αυτό το «βυζαντινό αποτέλεσμα» που καθόρισε την εμφάνιση του ρωσικού πολιτισμού;

Πρώτα απ ‘όλα, η θρησκευτική και πολιτιστική επαφή με το Βυζάντιο απελευθέρωσε τη Ρωσία από την κατάρα του να είναι περιφερειακή δύναμη στη Δυτική Ευρώπη. Αντί να είμαστε τέταρτοι στη σειρά για να λάβουμε τον πολιτισμό «από τη Ρώμη», τον παραλάβαμε από πρώτο χέρι από την Κωνσταντινούπολη, περάσαμε τη χιλιετία σε εκατό χρόνια, αποφεύγοντας τη γερμανοποίηση, που διέφθειρε τους δυτικούς σλαβικούς λαούς για αιώνες.

Ταυτόχρονα, η προκύπτουσα βυζαντινή κληρονομιά αποδείχθηκε πολύ περίπλοκη για τη Ρωσία, υπερβαίνοντας κατά πολύ το επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης και διαφωτισμού στο οποίο βρισκόταν η Ρωσία την εποχή του βαπτίσματος της. Και τότε συνέβη το πραγματικό ρωσικό θαύμα. Αντί να απλοποιήσουν τον βυζαντινισμό για να τους ταιριάζει, οι Ρώσοι άρχισαν να τον περιπλέκουν – να διατηρήσουν τη δογματική Ορθοδοξία, μην επιτρέποντας καμία «μεταρρύθμιση» (οι ρίζες της οποίας βρίσκονται ακριβώς στη βόρεια απλοποίηση του πολύ περίπλοκου «μεσογειακού» καθολικισμού), χρύσωμα των εικόνων και το κατακόκκινο χτύπημα των καμπάνων. Χρειάστηκε μια μεγάλη δύναμη για να διατηρήσει αυτό το υπέροχο πολιτιστικό πρότυπο – και η Ρωσία έγινε μια τέτοια δύναμη.

Σε μια εποχή που η δυτική επιρροή στον πλανήτη έγινε κυρίαρχη, το Βυζάντιο μας ήταν που δεν μας επέτρεψε να γερμανοποιηθούμε. Μετά από μια επίπονη δυτική εκπαίδευση που κράτησε ενάμιση αιώνα, η Ρωσία άρχισε να επιστρέφει στον εαυτό της, στον ρωσοβυζαντινό της κώδικα. Και σήμερα, στις αρχές του 21ου αιώνα, το «εσωτερικό μας Βυζάντιο» είναι ο πυρήνας, ο παράγοντας σταθερότητας που δεν μας επιτρέπει να απλοποιηθούμε, για να μην πούμε «εκβαρβαροποιηθούμε», από τον σημερινό δυτικό κόσμο-τρόπο.

Αυτή η απόδειξη πολυπλοκότητας , που προκύπτει από τη μεγαλύτερη θρησκευτική ιδέα της Βυζαντινής Ορθοδοξίας, η οποία απαιτεί από έναν άνθρωπο ατελείωτη αυτο-περιπλοκή (που συμπίπτει με την υψηλότερη απλότητα) – θέωση, είναι το κύριο πράγμα που άφησε ο Κωνσταντίνος Λεοντίεφ για τη σημερινή και μελλοντική Ρωσία (σσ και για τον κόσμο) (Egor Kholmogorov)

Ο Ορθόδοξος κόσμος είναι τόσο σύνθετος όσο κι απλός (σύνθετος ως Τριάδα απλός ως Ένας αναλύεται σε Τριάδα και συντίθεται σε ένα αδιάσπαστο απλό Ένα κι από αυτή η αναλυτικότητα προκύπετι η αδιάσπαστη πολυπλοκότητα αλλά όχι η κατακερματισμένη πολλαπλότητα) είναι προηγμένη μεταφυσική αλλά κι ένα ρεσάλτο στην αιωνιότητα μ΄ένα ”Κύριε ελέησον”..

Όλοι οι ήχοι παραπέμπουν σ΄Εκείνον... δυναμώνεις τον ήχο….. κάποιοι έχουν κλείσει τη Φωνή και θ΄ακουστεί από τα μεγάλα ηχεία της ψυχής εκκωφαντικός ο Λόγος ο μόνος Λόγος ύπαρξης της κάθε ύπαρξης…

dimpenews.com

Leave a comment