Βρυξέλλες: 300 καθηγητές και ερευνητές απαντούν στους πρυτάνεις του VUB και του ULB: «Όχι, ο αντισιωνισμός δεν είναι αντισημιτισμός»
Η σύνδεση του αντισιωνισμού με έναν ορισμό του αντισημιτισμού είναι όχι μόνο επιστημονικά εσφαλμένη, αλλά ηθικά προβληματική, και επομένως πραγματικός κίνδυνος. Σκοπεύουμε να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας (και κυρίως το καθήκον μας) στην κριτική σκέψη.
Γνώμη από μια ομάδα 300 περίπου υπογραφόντων (*)
Σε πρόσφατες αναρτήσεις στο Facebook, η πρύτανης του ULB Annemie Schaus και ο πρύτανης του VUB, Jan Danckaert, επιβεβαιώνουν ότι «δεν υπάρχει θέση στα πανεπιστήμιά μας για αντισημιτισμό ή ρατσισμό σε οποιαδήποτε μορφή, χωρίς εξαίρεση». Μέχρι στιγμής συμφωνούμε απόλυτα μαζί τους. Στη συνέχεια, όμως, ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει χώρος «για τις λεγόμενες διακρίσεις μεταξύ αντισιωνισμού και αντισημιτισμού όταν υποκινούν το ίδιο μίσος και την ίδια βία» και προσθέτουν ότι υπάρχει μια «ανησυχητική αύξηση […] -Η αντισημιτική συμπεριφορά [συσκευάζεται] ως κριτική στο Ισραήλ.» Εδώ βρίσκεται το πρόβλημα.
Το ότι οι πρυτάνεις χαρακτηρίζουν την κριτική του Ισραήλ ως αντισημιτισμό είναι ανησυχητικό, γιατί «αν υπάρχει κάτι αντισημιτικό, είναι η συνεχής συσχέτιση που κάνουν διάφορα μέσα ενημέρωσης [και τώρα οι πρυτάνεις μας] μεταξύ των εγκλημάτων του Ισραήλ και της εβραϊκής ταυτότητας», όπως μόλις έγραψε η Karin Amatmoekrim στο CNR. Και αυτό, γνωρίζοντας καλά ότι υπάρχει μια σημαντική διάκριση μεταξύ του Σιωνισμού και των Εβραίων, και μεταξύ του Ισραήλ και των Εβραίων.
Για παράδειγμα
Αμερικανός γεωγράφος Tristan Sturm ισχυρίζεται ότι ο αριθμός των Χριστιανοσιωνιστών στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι διπλάσιος από τον παγκόσμιο εβραϊκό πληθυσμό και ότι περισσότερο από το ήμισυ του εβραϊκού πληθυσμού δεν ζει στο Ισραήλ. Είναι λοιπόν βέβαιο ότι αυτή η διάκριση είναι καθαρά αντιδιανοητική και ανάξια από ακαδημαϊκή άποψη. Οι πρυτάνεις θα πρέπει να γνωρίζουν περισσότερα πριν κάνουν τέτοιες δηλώσεις. Και αν πραγματικά δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά μεταξύ αντισιωνισμού και αντισημιτισμού, τότε ίσως οφείλεται στην έλλειψη θεσμικής προσοχής στην έρευνα για τον ρατσισμό.
Αντισιωνισμός και αντισημιτισμός: δεν είναι το ίδιο πράγμα
Ολόκληρες βιβλιοθήκες είναι γεμάτες με κείμενα για τη διάκριση μεταξύ αντισημιτισμού και αντισιωνισμού, καθώς και για τη σκόπιμη χρήση κατηγοριών για αντισημιτισμό για να δικαιολογήσουν το σχέδιο ενός εθνικού έθνους-κράτους και να καταπνίξουν κάθε κριτική εναντίον του. Υπενθυμίζουμε ότι ο αντισημιτισμός είναι έγκλημα και είναι καταδικαστέος – καθώς περιλαμβάνει «διακρίσεις, προκαταλήψεις, εχθρότητα ή βία κατά των Εβραίων ως Εβραίων (ή των εβραϊκών θεσμών ως Εβραίων)». Αντίθετα, ο αντισιωνισμός αντιτίθεται σε «μια πολιτική ιδεολογία που πιστεύει στη δημιουργία και τη διατήρηση ενός κράτους που δίνει προτεραιότητα στα δικαιώματα των Εβραίων έναντι αυτών των μη Εβραίων».
Έτσι, η σύνδεση του αντισιωνισμού με έναν ορισμό του αντισημιτισμού είναι όχι μόνο επιστημονικά εσφαλμένη, αλλά ηθικά προβληματική, και επομένως πραγματικός κίνδυνος. .. Επιπλέον, δεν αδικεί τη θέση πολλών Εβραίων που είναι ένθερμα αντισιωνιστές. Είναι λοιπόν και αντισημιτικοί; Το να παρουσιάζουμε τους Εβραίους ως μια ομοιογενή ομάδα που υποστηρίζει ομόφωνα το Ισραήλ είναι επομένως μια αδικαιολόγητη, αντισημιτική και ιστορικά ανακριβής γενίκευση, πέραν του ότι ευτελίζει τον πραγματικό αντισημιτισμό.
Ακαδημαϊκές αξίες
Στους πρυτάνεις αρέσει να τονίζουν την ανάγκη για ακαδημαϊκή ελευθερία, συζήτηση με σεβασμό και κριτική σκέψη στα ελεύθερα πανεπιστήμιά μας. Πού είναι όμως αυτές οι αξίες με τα δικά τους λόγια; Αντί να αντιδρούν παρορμητικά στα γεγονότα μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και να απλοποιούν την πραγματικότητα, θα πρέπει – ως ηγέτες μιας ακαδημαϊκής κοινότητας – να διεξάγουν τέτοιες συζητήσεις με γνώση και χροιά, καθώς και με ιδιαίτερη προσοχή στην επιλογή των λέξεων. Άλλωστε, η γλώσσα είναι σημαντική. Η απρόσεκτη συγκέντρωση ομάδων ή απόψεων υπό το πρόσχημα της καταπολέμησης του αντισημιτισμού δεν θα μειώσει την πόλωση και το μίσος στην κοινωνία μας.
ή
Στο βιβλίο του De eeuwige kop van Jood, ο φιλόσοφος Ludo Abicht γράφει: «Όταν όμως οι λέξεις γίνονται όπλα […], πρέπει να διασφαλίσουμε ότι δεν χάνουν τη δύναμη πειθούς τους μέσω ακατάλληλης χρήσης, ακόμη και όταν είμαστε απρόσεκτοι στην διατύπωση ορισμένων από αυτά τα παραδείγματα» (σελ. 213). Γιατί οι πρυτάνεις αντιμετωπίζουν τις λέξεις τόσο απρόσεκτα εξισώνοντας τον αντισιωνισμό με τον αντισημιτισμό; Αυτό είναι για να γίνει μια κακή υπόθεση των φοιτητών και των μελών του προσωπικού που διαδηλώνουν εδώ και ένα χρόνο ενάντια στον γενοκτονικό Σιωνισμό; Να απονομιμοποιήσουν έτσι τις εκκλήσεις τους για ακαδημαϊκό μποϊκοτάζ ώστε τα πανεπιστήμιά μας να συνεχίσουν να συνεργάζονται με τα ισραηλινά ιδρύματα;
Ονοματίστε επίσης τον αντιαραβικό ρατσισμό και την ισλαμοφοβία
Παρεμπιπτόντως, πού είναι η ξεκάθαρη στάση ενάντια στον αντιπαλαιστινιακό και αντιαραβικό ρατσισμό; Εάν οι πρυτάνεις θέλουν να μιλήσουν για τα γεγονότα στο Άμστερνταμ, γιατί σιωπούν για τις πράξεις βίας και τα ρατσιστικά σχόλια των χούλιγκαν της Μακάμπι που φώναζαν συνθήματα όπως «Θάνατος στους Άραβες» και «Δεν υπάρχουν σχολεία στη Γάζα, γιατί δεν υπάρχουν άλλα παιδιά», μεταξύ άλλων; Εάν ο αντισημιτισμός απορριφθεί ρητά στο δελτίο τύπου από τους δύο πρυτάνεις, η ισλαμοφοβία και ο αντιαραβικός ρατσισμός ομαδοποιούνται γενικά στον τίτλο «ρατσισμός σε όλες του τις μορφές». Η συστηματική έκφραση του αντισημιτισμού και όχι του αντιαραβικού ρατσισμού και της ισλαμοφοβίας δεν συμβάλλει στην εξομάλυνση των διακρίσεων κατά των μουσουλμάνων και των ανθρώπων από τη Μέση Ανατολή;
Όποιος επικρίνει την ισραηλινή πολιτική τοποθετείται αμέσως στο εδώλιο. Διότι προτείνοντας ότι τα αντισιωνιστικά σχόλια οδηγούν de facto στον αντισημιτισμό, το πρυτανικό σώμα τοποθετεί μια μεγάλη ομάδα φοιτητών και προσωπικού στο περιθώριο ρατσιστών και αντισημιτών. Αυτή η στάση, που εξισώνει κάθε κριτική του Σιωνισμού με αντισημιτισμό, ουσιαστικά φιμώνει ακαδημαϊκούς και φοιτητές που επικρίνουν το Ισραήλ. Κάτω από αυτήν την αποπνικτική λογοκρισία, εμείς, ως μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να συνεχίσουμε να μιλάμε ακόμη πιο δυνατά ενάντια στην προβληματική εξίσωση του αντισιωνισμού με τον αντισημιτισμό και να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας (και κυρίως το καθήκον μας) να κριτική σκέψη.lalibre
ακολουθεί η λίστα των υπογραφών ΕΔΩ
Στο μεταξύ πληθαίνουν οι φωνές των αντιφρονούντων στη γενοκτονία και μέσα στο Ισραήλ..
Ο καθηγητής και ιστορικός M. Goldberg του Πανεπιστημίου Μελέτης του Ολοκαυτώματος με έδρα την Ιερουσαλήμ διαπιστώνει ότι το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία στη Gaza. «Οι Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν όπως οι Εβραίοι στην Βαρσοβία! »
dimpenews.com
You must be logged in to post a comment.