
Ο Θηκαράς των μαχαιριών που του δόθηκε η μάχαιρα του Πνεύματος.
Ένας μεγάλος Ορθόδοξος μυστικός με τη διττή έννοια και μύστης και άγνωστος-κεκρυμμένος..Ένας μεγάλος Άγιος που ηθελημένα παρέμεινε στο περιθώριο.. Επέλεξε την αφάνεια όταν οι σκνίπες ερίζουν και διαγκωνίζονται για το τεχνητό φως.. Ένα μεγάλο έργο, ο Δαβίδ του ησυχασμού ποιητής ποιητών, άρτιος μαΐστoρας του Λόγου ένας ανώνυμος σπουδαίος Τριαδολόγος υμνογράφος που έμεινε στην ιστορία με το ταπεινό όνομα Θηκαράς..μια προσωνυμία που προσέλαβε από το επίσης ευτελές κατά τα φαινόμενα διακόνημα του ήταν κατασκευαστής θηκῶν γιά μαχαίρια. Και όμως αυτόν τον θηκαρά των μαχαιριών …τον μαχαιρά προίκισε με τη μάχαιρα του Πνεύματος η Χάρις. Ο Θηκαράς των μαχαιριών που του δόθηκε η μάχαιρα του Πνεύματος.
Το έργο του διέσωσε ο υποτακτικός του Θεόδουλος που εκμυστηρεύεται ότι ο Γέροντας του ποιητής τον όρκισε να μην αποκαλύψει επ’ ουδενί λόγο το όνομα του..που έμεινε επτασφράγιστο έτσι η Εκκλησία έχασε τη μοναδική ευκαιρία να τιμήσει έναν 4ο Θεολόγο το πιο Νέο Θεολόγο μετά τον Συμεών. Το Νεώτερο .Γιατί τα ”άγια τοις αγίοις”.. γιατί τα άγια αληθώς προσφέρονται στους αγίους και ο Λόγος εδώ είναι ατόφιος Άγιος..Άλλωστε ο Θηκαράς το ζήτησε.. Ζήτησε διακαώς από το Θεό να του δοθεί Ύμνος στην Αγία Τριάδα και του δόθηκε με τρόπο μοναδικό που μόνο οι προφήτες της Π.Δ αξιώθηκαν..Όπως διηγείται ο συνασκητής και βιογράφος του μ. Θεόδουλος εν οράματι ο Θηκαράς είδε το Χριστό στον ουρανό να έχει μια περγαμηνή και να την ξετυλίγει και αυτή να καταλήγει σ΄ένα παιδί στη γη. Ήταν τέτοια η ροή του Λόγου η εκχύλιση της Χάριτος που ζήτησε να σταματήσει είχε πλημμυρίσει….Βέβαια ο Θηκαράς είχε δουλέψει πολύ πριν αυτή τη δωρεά πάνω σε αυτό το καμβά της δογματικής υμνογραφίας και επικαλείται τον Άγ Ιωάννη το Δαμασκηνό, τον Άγ. Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη κι άλλους Πατέρες όπου στήριξε το έργο του διανθίζοντας το με το πλούτο των νοημάτων τους.

Ξέρω άνθρωπο που είχε πρώτη επαφή με τον Θηκαρά όταν τυχαία κάπου ανακάλυψε την ύπαρξη του και διάβασε τα συγκλονιστικά του βίου του και περί των ασυναγώνιστων όντως Τριαδικών Ύμνων του. Έγειρε λίγο και από το κάματο της μέρας αποκοιμήθηκε. Είδε ότι ήταν στην ύπαιθρο και πάνω υπερυψωνόταν εντυπωσιακός και διαυγής ο ουράνιος θόλος. Κάνει μια γυροβολιά και ψηλά βλέπει στον ουρανό την Αγία Τριάδα. Θεόρατες εκλεπτυσμένες φιγούρες που καταλάμβαναν το μεγαλύτερο μέρος του στερεώματος..
Πρώτα διακρίνει τον Πατέρα είχε την κόμη μακριά λευκή προς ελαφρύ γκρι που έπεφτε ελεύθερα πίσω του. Επιβλητικότατος.. Επιβλητικός, μεγαλοπρεπής κι ανέκφραστος, μακάριος αυτό ήταν το ύφος του.. και γυρνάει και βλέπει και τον Υιό αντικρυστά όπως είναι στη αντίστοιχη εικόνα της Αγ.Τριάδας με σκούρα μαλλιά νεαρό ηλικίας και ύφος ιλαρό και ήταν ελαφρά γυρισμένος προς τον Πατέρα. Σου έδινε την αίσθηση ότι ήταν ευχαριστημένος ως Γιος πλησίον του Πατρός και θα τολμούσε να πει κανείς ότι έβγαζε μια ικανοποίηση από την ακένωτη ασφάλεια που εκπέμπει ο Πατέρας. Πατέρας και Υιός ένθρονοι και ένδοξοι. Η έννοια της Αδιαιρέτου έντονη. Τα ενδύματα σαν αυτά της εικόνας περίπου. Άνοιξε τα μάτια και ήταν τόσο ζωντανό αυτό που είχε δει που νόμιζε ότι θα συνεχιζόταν..Μια ακόμη απόδειξη για το πόσο θεάρεστοι είναι από τον Τριαδικό Θεό οι σχετικώς παραγνωρισμένοι Ύμνοι του Θηκαρά που ξεθηκάρωσε μάχαιρα Πνεύματος..
Μια ολόκληρη εκδοχολογία έχει αναπτυχθεί γύρω από την ταυτότητα του Θηκαρά το πιθανότερο είναι να ταυτίζεται με το μοναχό Θεόδουλο..
”Τριαδικοί Ὕμνοι τοῦ Θηκαρᾶ, ἕνα ἔργο σπουδαῖο, πού συνδέθηκε μέ τήν κατ’ ἰδίαν προσευχή κυρίως τῶν μοναχῶν καί ἐκδόθηκε πρόσφατα ἀπό τήν Ἱερά Μονή Παντοκράτορος τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Μέ τό ὄνομα Θηκαρᾶς ἐννοοῦμε τόν λόγιο μοναχό καί ἡσυχαστή ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη, ὁ ὁποῖος ἔζησε κατά τήν περίοδο τοῦ ἡσυχασμοῦ (τέλη 13ου – ἀρχές 14ου αἰῶνα) καί ἔλαβε τήν προσωνυμία αὐτή ἀπό τό γεγονός ὅτι ἦταν κατασκευαστής θηκῶν γιά μαχαίρια. Ἦταν πάρα πολύ ταπεινός μοναχός καί τό πραγματικό του ὄνομα τό γνώριζε μόνο ὁ ὑποτακτικός καί μαθητής του Θεόδουλος, ὁ ὁποῖος μάλιστα εἶχε δεσμευθεῖ μέ ὅρκο νά μήν ἀποκαλύψει ποιός εἶναι ὁ Θηκαρᾶς. Ἔχει βεβαίως ταυτισθεῖ κατά καιρούς μέ διάφορα πρόσωπα, ὅπως π.χ. μέ τόν προαναφερθέντα μαθητή του Θεόδουλο, τό μοναχό Διονύσιο, τό Θωμά Μάγιστρο ὁ ὁποῖος ἔγινε μοναχός μέ τό ὄνομα Θεόδουλος κ.ἄ. Ἡ ἐπιστημονική ἔρευνα ἔχει ἀπορρίψει κάποιες ἀπό αὐτές τίς ταυτίσεις, ἀλλά δέν ἔχει καταλήξει μέ βεβαιότητα ποιός εἶναι ὁ Θηκαρᾶς . Μέ τήν ἐν λόγῳ προσωνυμία, ἐκτός ἀπό τό ψευδωνύμως φερόμενο πρόσωπο, ἐννοεῖται καί ὁλόκληρη ἡ Συλλογή πού σχετίζεται μέ τό Θηκαρᾶ. Πρόκειται συγκεκριμένα γιά τό καθημερινό Ὡρολόγιο μέ τούς εἰδικούς Τριαδικούς Ὕμνους καί τίς Εὐχές, τήν Ἀσκητική Ἀκολουθία γιά τήν περίοδο τῆς Τεσσαρακοστῆς, διάφορα ἑρμηνευτικά ὑπομνήματα τοῦ ὑμνογραφικοῦ ἔργου τοῦ Θηκαρᾶ καί Πατερικά Ἀνθολόγια πού περιέχουν κείμενα ἀναφερόμενα στή σπουδαιότητα τῆς δοξολογίας καί εὐχαριστίας τοῦ Θεοῦ διά τῆς ὑμνολογίας. Ὁ ἴδιος ὁ Θηκαρᾶς μᾶς πληροφορεῖ γιά τόν ἀποκαλυπτικό τρόπο μέ τόν ὁποῖο διδάχθηκε καί ἐμπνεύσθηκε τούς ὑψηλῆς γλωσσικῆς ἔκφρασης καί θεολογίας ὕμνους του, ἀλλά καί γιά τό βιβλικό καί πατερικό ὑπόβαθρο τοῦ πρωτότυπου καί προοριζόμενου γιά τήν ἀτομική προσευχή τῶν ἀσκητῶν Ὡρολογίου του…”
To βιβλίο περιέχει Τριαδικούς ύμνους αλλά και Ψαλμούς μετανοίας επιπέδου Δαβίδ και Συμεών του Νέου Θεολόγου..
Ένα εγχειρίδιο Μετανοίας ένα Εκ βαθέων ”De profundis” της Ορθοδοξίας που τίθεται δίπλα στις ”Εξομολογήσεις” του Ιερού Αυγουστίνου..
Ένα ελάχιστο δείγμα από τους Τριαδικούς Ύμνους:
”Ο Πατήρ η ρίζα και η πηγή της υπερουσίου θεότητος και της δόξης .. η αναίτιος και παναίτιος αρχή…..
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ..εικών του αοράτου Πατρός, ισότιμος, συναίδιος, ομοούσιος αυτού, ταυτοθελής, ταυτοενεργής, ταυτοδύναμος..
Το Πανάγιον Πνεύμα το κύριον το θεοποιούν το εκ του Πατρός εκπορευόμενον και εν τω Υιώ αναπαυόμενον .. το σώζον, το αγιάζον, το ναοποιείν σε αυτώ τες αξίες της σης σωτηριώδους επιδημίας δι ου πάσα φωτοποιός χάρις τοις ανθρώποις εκκέχυται και πάσα πρόρρησις και σοφία δώρηται..
Δόξα τω μεγέθει του κράτους σου Κύριε….
Ευλογημένος ει και υπερύμνητος και υπερυψούμενος. ο αρχίθεος και υπέρθεος και απαράλλακτος εν τρισί χαρακτήρσιν ομοούσιος. εις και μόνος Θεός ο υπεράναρχος και υπέρφωτος και ανεξιχνίαστος, ο απερίγραπτος κι ατέμαρκτος και ανερμήνευτος.ο ακατάληπτος νους ,το αμήχανον κάλλος, το αόρατον μέγεθος, η απερινόητος Δόξα, το πάντη ακοινώνητον Όνομα…”.
Ήρθε η ώρα ο Τριαδικός Θεός ν΄αποκαλύψει τον Άγιο Υμνογράφο Του;
(επί του πνευματικού πιεστηρίου)
dimpenews.com

You must be logged in to post a comment.