H Κλαύδια ήταν για κλάματα. Καμπάλα και εωσφορισμός!!!

Λυπάμαι…. αλλά η Κλαύδια ήταν για κλάματα.. Σκηνές Κόλασης ένα dark κομμάτι που δεν αντέχεται να το δεις πάνω από 1. Εμφανίζεται ως ιέρεια της Κόλασης .. ενώ ως Κλαυδία που είναι παριστάνει την μυξομοιρολογίστρα.. Πάτος…Πάντως για να κάνει το απαραίτητο γλείψιμο στους Ισραηλινούς …πέρασε…

Το να χρησιμοποιείς τη ντοπιολαλιά και την τοπική διάλεκτο σαν το Φειδία για να παίξεις με το νόστο και τα αισθήματα δεν σε κάνει αυτομάτως πατριώτη…

Όπως πάντα πολύ κιτς τα ελληνικά κομμάτια.Παρίστανε την γοργόνα της Κοπεγχάγης στο βραχάκι του Άδη..

Άντεξα μόνο το πρώτο λεπτό…επίκληση κολάσεως….το ύφος .

Στο σκηνικό δεσπόζουσα θέση κατέλαβε κάποια στιγμή και ..το κύριο σύμβολο της Εβραικής Καμπάλα το Δέντρο της Ζωής (otzchim) ..

δεν παρακολούθησα το …”θεσμό” αλλά λόγω του ντόρου ..έριξα μια ματιά … στην Αστερομάτα…

τραγουδά ” τα ξεχασμένα μου φτερά” ωδή στους έκπτωτους πεπτωκότες αγγέλους του Εωσφόρου την ίδια στιγμή πυρακτώνεται το σκηνικό και πέφτουν φτερά και πετούμενα.. ενώ έρχεται μια μαύρη σιλουέτα… Τα χέρια σαν να ίπτανται άγγελοι του σκότους..

Αν και το Αστερομάτα σαν λέξη παραπέμπει στον ουρανό γυρίστηκε στα έγκατα…..