Γάζα ή το τέλος της ανθρωπότητας
Τα εγκλήματα που διέπραξε το Ισραήλ αποτελούν αδίκημα κατά όλης της ανθρωπότητας. Αλλά η ευθύνη για τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού δεν μπορεί πλέον να αποδοθεί αποκλειστικά στην κυβέρνηση Νετανιάχου και στους φασίστες υπουργούς της. Ολόκληρη η Δύση, μέσω της αδράνειάς της, είναι πλέον συνένοχη σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Το ανείπωτο συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας. Εικόνες στρατοπέδων συγκέντρωσης αναδύονται από τη Γάζα. Οι πιο φρικτές πράξεις διαπράττονται ατιμώρητα κάθε μέρα από την ισραηλινή κυβέρνηση και τον στρατό. Περιορίζοντας έναν ολόκληρο άμαχο πληθυσμό σε έναν περιορισμένο χώρο, βομβαρδίζοντάς τον συνεχώς τυχαία για να τον τρομοκρατήσουν, στερώντας του το δικαίωμά του στην υγειονομική περίθαλψη καταστρέφοντας όλα τα νοσοκομεία, σκόπιμα λιμοκτονώντας τους, μετακινώντας τους συνεχώς για να τους εξαντλήσουν, σκοτώνοντας χιλιάδες πολίτες που έρχονται ψάχνοντας για φαγητό σε σημεία διανομής που έχουν στήσει οι δήμιοί τους και δολοφονώντας δεκάδες δημοσιογράφους ώστε οι σφαγές να μπορούν να πραγματοποιηθούν κεκλεισμένων των θυρών: όλα αυτά δεν έχουν παράλληλο στη σύγχρονη ιστορία. Η βαρβαρότητα του Ισραήλ μας οδηγεί πέρα από τον πολιτισμό και την ανθρωπότητα. Δεν αντιμετωπίζουμε πόλεμο, αλλά την αργή, μεθοδική και σκόπιμη σφαγή και εξόντωση ενός ανυπεράσπιστου άμαχου πληθυσμού.
Πολλοί από εμάς είμαστε βαθιά σοκαρισμένοι από το γεγονός ότι οι άνθρωποι που διαπράττουν μια αποδεδειγμένη και τεκμηριωμένη γενοκτονία σήμερα είναι οι ίδιοι άνθρωποι που ήταν τα θύματά της τον 20ό αιώνα. Σήμερα, μας λένε ότι αυτός ο παραλληλισμός είναι απαράδεκτος, με το πρόσχημα της ηθικής και μνημονιακής ευθύνης με την οποία είναι επιφορτισμένη όλη η ανθρωπότητα. Δεν αμφισβητούμε αυτό το καθήκον μνήμης, το οποίο είναι επίσης καθήκον γνώσης. Αλλά είναι καιρός να εδραιώσουμε με βεβαιότητα ότι ακριβώς επειδή ο εβραϊκός λαός υπήρξε θύμα μιας από τις πιο φρικτές γενοκτονίες του 20ού αιώνα, φέρει σήμερα τόσο σημαντική ευθύνη. Διότι, ως εγγυητές αυτής της μνήμης της γενοκτονίας, ως μάρτυρες του ανείπωτου, ως θύματα, παιδιά και εγγόνια θυμάτων, τα μέλη της εβραϊκής κοινότητας, ανεξάρτητα από την ποικιλομορφία και την ευαισθησία τους, είτε ζουν στο Ισραήλ είτε αλλού στον κόσμο, δεν μπορούν να αποδεχτούν, ανθρώπινα και ηθικά, λόγω της ιστορίας και του καθήκοντος της μνήμης, ότι το Ισραήλ διαπράττει στο όνομά τους πράξεις βαρβαρότητας και απαράγραπτα εγκλήματα, συγκρίσιμα με αυτά που διέπραξαν οι χειρότερες δικτατορίες του 20ού αιώνα. Και αυτό, ανεξάρτητα από τον βαθμό βαρβαρότητας των πράξεων που διέπραξε η Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023. Ο νόμος των αντιποίνων, ο οποίος δεν υπάρχει στο διεθνές δίκαιο, δεν μπορεί να εφαρμοστεί δεκαπλάσια. Θα χρειαστούν ο Νετανιάχου και οι ακροδεξιοί υπουργοί του 100.000 θανάτους Παλαιστινίων για να εκδικηθούν τα χιλιάδες Εβραία θύματα της Χαμάς; Και πάνω απ’ όλα, θα πρέπει να περιμένουμε αυτούς τους 100.000 θανάτους για να καταδεχτεί αυτό που αποκαλούμε «διεθνή κοινότητα» να κουνήσει έστω και ένα δάχτυλο;
Τρία αδιαμφισβήτητα γεγονότα χαρακτηρίζουν ως συνένοχους στη γενοκτονία των Παλαιστινίων όλα τα κράτη που επιτρέπουν στο Ισραήλ να ενεργήσει, πρώτα και κύρια τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες έχουν τα πολιτικά, οικονομικά και διπλωματικά μέσα για να τερματίσουν τη γενοκτονία. Αλλά και την Ευρώπη, η οποία έχει ξεχάσει τον ρόλο της στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου. Η Γαλλία, η οποία ψελλίζει μερικές αδύναμες λέξεις διαμαρτυρίας, δεν κάνει τίποτα. Και η πλειοψηφία των αραβικών χωρών, παραλυμένες, παραμένουν σιωπηλές, ενώ ο λαός γκρινιάζει.
- Το πρώτο γεγονός που επιβεβαιώνει την ευθύνη και τη συνενοχή μας είναι ότι η βαρβαρότητα λαμβάνει χώρα μπροστά στα μάτια μας, με όλους να το γνωρίζουν. Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν έχει συμβεί «ζωντανή» γενοκτονία, που να απαιτεί άμεση δράση από κάθε ανθρώπινη συνείδηση και κάθε δημοκρατικό κράτος για να την τερματίσει. Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν έχει συμβεί «ζωντανή» γενοκτονία που να έχει ως αποτέλεσμα τέτοια πολιτική αδράνεια από τη διεθνή κοινότητα. Μια παγκόσμια ντροπή.
- Το δεύτερο γεγονός είναι ότι η γενοκτονία έχει διαρκέσει περισσότερο από 20 μήνες. 20 μήνες συνενοχής με τους χειρότερους, 20 μήνες αναβλητικότητας και οργής, πραγματικής ή προσποιητής. 20 μήνες προστασίας του Ισραήλ και συναίνεσης στην εξόντωση ενός λαού. Επειδή έχει διαρκέσει 20 μήνες ή περισσότερο, αυτή η γενοκτονία θα διαρκέσει για πάντα. Η μακρά και τρομερή γενοκτονία των Παλαιστινίων θα παραμείνει μια ανεξίτηλη κηλίδα στην ιστορία του πολιτισμού. Αυτή η ιστορία του πολιτισμού γίνεται ιστορία βαρβαρότητας. Οι δήμιοι θα παραμείνουν δήμιοι για πάντα, και τα θύματα θα είναι πάντα θύματα. Τίποτα δεν μπορεί να το σβήσει αυτό. Και τίποτα δεν μπορεί να σβήσει το γεγονός ότι είμαστε συνένοχοι.
- Το τρίτο γεγονός σχετίζεται με την αμείωτη μοναδικότητα της προστασίας του δήμιου, η οποία συνίσταται στην εξίσωση οποιασδήποτε καταδίκης του Ισραήλ με αντισημιτική στάση. Η κριτική απαγορεύεται, «αποκλείεται», όπως θα έλεγαν οι ψυχαναλυτές, για το απλό γεγονός ότι ο εβραϊκός λαός υπήρξε θύμα μιας τρομερής γενοκτονίας. Ένα είδος άρνησης της γενοκτονίας έχει αναδυθεί, ιδιαίτερα στη Γαλλία. Το όπλο της έχει γίνει η καθολική ενοχοποίηση του αντισημιτισμού, για τον οποίο ένα θαρραλέο πολιτικό κίνημα έχει πληρώσει το τίμημα. Η καταγγελία της γενοκτονίας ισοδυναμεί αυτόματα με αντισημιτισμό. Σε ποια τρέλα μας έχει οδηγήσει αυτή η άρνηση και αυτή η αντιστροφή όλων των αξιών;
Αυτή η ριζοσπαστική κριτική καθίσταται ακόμη πιο απαραίτητη καθώς επιβεβαιώνεται μια συμφωνία μεταξύ του αμερικανικού τεχνοφασισμού και της γενοκτονίας των Παλαιστινίων που εφαρμόζει το ισραηλινό κράτος. Βασίζεται σε έναν κοινό στόχο που αποτελεί το πιο άσχημο πρόσωπο του αρπακτικού καπιταλισμού: να τερματιστεί οριστικά το παλαιστινιακό ζήτημα και να ισοπεδωθεί η Γάζα για να χτιστεί η Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής . Ο Τραμπ και ο Νετανιάχου, καθώς και ομάδες οικονομικών λόμπι από ευρωπαϊκές χώρες, εργάζονται πάνω σε αυτή τη ριζοσπαστική λύση που εξυπηρετεί τόσο το σχέδιο του Νετανιάχου «Μεγάλο Ισραήλ» όσο και τα οικονομικά και κτηματομεσιτικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών και αρκετών δυτικών χωρών: την μαζική εξόντωση και απέλαση ενός πληθυσμού για να τροφοδοτηθεί ένας άγριος καπιταλισμός που καταστρέφει επίσης τον πλανήτη μας, δηλαδή την ανθρωπότητα.
Ο Τραμπ και ο Νετανιάχου είναι αρπακτικά. Οι σαφείς σύνδεσμοι μεταξύ γενοκτονίας και θηριωδιών του αρπακτικού καπιταλισμού μας δείχνουν προς την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσουν οι διεθνείς κινητοποιήσεις για να τερματιστεί αυτή η βαρβαρότητα: τα οικονομικά συμφέροντα του Ισραήλ και κάθε διεθνής συνεργασία που τροφοδοτεί άμεσα ή έμμεσα την πολεμική του οικονομία.
Εάν η Ευρώπη είχε εφαρμόσει τις μισές κυρώσεις που επιβλήθηκαν στο Ισραήλ κατά της Ρωσίας, χιλιάδες ζωές θα μπορούσαν να είχαν σωθεί στη Γάζα. Αλλά σίγουρα δεν είναι πολύ αργά. Ας απαριθμήσουμε και ας μποϊκοτάρουμε όλες τις γαλλικές εταιρείες που εμπορεύονται με το Ισραήλ, και θα κάνουμε τους ηγέτες μας να δράσουν, αδρανείς και συνένοχοι σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Μπαϊρού και Μακρόν, αδρανείς και συνένοχοι.
Θα πρέπει να σκεφτούν αυτά τα λόγια των δικαστών του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία: τα διεθνή εγκλήματα «δεν είναι αποτέλεσμα της τάσης μεμονωμένων ατόμων να διαπράττουν εγκληματικές πράξεις, αλλά είναι εκδηλώσεις συλλογικής εγκληματικής συμπεριφοράς: συχνά διαπράττονται από ομάδες ατόμων που ενεργούν από κοινού για την επίτευξη ενός κοινού εγκληματικού σκοπού»
Οποιοδήποτε κράτος ή διεθνής οργανισμός που έχει τα μέσα για να τερματίσει τη γενοκτονία αλλά δεν τα χρησιμοποιεί μπορεί να είναι συνένοχος σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Σας συνιστώ να διαβάσετε αυτό το κείμενο.
Το Ισραήλ μας θέτει έτσι σε μια τρομερή κατάσταση: η ανθρωπότητα συνένοχη σε ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Μια παράλυτη ανθρωπότητα, μια ανθρωπότητα που αρνείται να δράσει, μια ανθρωπότητα που αγνοεί την παγκόσμια αξία της ζωής, μια ανθρωπότητα που αποξενώνεται από την ανθρωπότητα. Πού είναι η ανθρωπότητα που αγωνίζεται για την τήρηση του διεθνούς δικαίου; Πού είναι η ανθρωπότητα που αγωνίζεται για την ανθρωπότητα; Είναι στους δρόμους, όχι στα υψηλότερα επίπεδα της κυβέρνησης.
Θα ολοκληρώσω αυτό το κείμενο με μια τελευταία ερώτηση. Θα έρθει η μέρα που ένα διεθνές ποινικό δικαστήριο θα καταδικάσει το Κράτος του Ισραήλ για εθνοκάθαρση, απελάσεις, εγκλήματα πολέμου και γενοκτονία; Πώς θα βιώσουν οι νεότερες γενιές των διαφόρων εβραϊκών κοινοτήτων την αντίφαση του να πρέπει να κουβαλούν τόσο τη μνήμη του Ολοκαυτώματος όσο και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράχθηκαν από το Κράτος του Ισραήλ με την υποστήριξη ή τη σιωπηλή συνενοχή της πλειοψηφίας των πρεσβυτέρων τους; Mediapart
dimpenews.com
You must be logged in to post a comment.