Το 1987, ο χριστιανός Ζωρζ Αμπντάλα καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για τη συμμετοχή του στις δολοφονίες ενός Αμερικανού διπλωμάτη και ενός Ισραηλινού διπλωμάτη το 1982. Ο Ζορζ Αμπντάλα δικαιούται αποφυλάκιση υπό όρους εδώ και 25 χρόνια, αλλά 12 αιτήματα για την απελευθέρωσή του έχουν απορριφθεί.
Το AFP τον συνάντησε στο κελί του την ημέρα της απελευθέρωσής του, στις 17 Ιουλίου, μαζί με τον ριζοσπαστικό αριστερό βουλευτή Αντρέι Τουρίνια.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, ο Αμπντουλάχ, είπε: «Τέσσερις δεκαετίες είναι πολύς καιρός, αλλά δεν τον νιώθεις όταν υπάρχει δυναμική στον αγώνα».
«Φαινόταν πολύ χαρούμενος για την επικείμενη απελευθέρωσή του, παρόλο που γνωρίζει ότι επιστρέφει σε μια περιοχή της Μέσης Ανατολής που είναι πολύ δύσκολη για τους Λιβανέζους και τους Παλαιστίνιους», δήλωσε ο δικηγόρος του, Ζαν-Λουί Σαλανσέ, στο AFP, αφού τον συνάντησε για τελευταία φορά στη φυλακή την Πέμπτη.
Τις τελευταίες ημέρες, ο Ζωρζ άδειασε το κελί του, το οποίο ήταν διακοσμημένο με μια κόκκινη σημαία με την εικόνα του Τσε Γκεβάρα, και τις πολυάριθμες εφημερίδες και βιβλία που είχε μέσα. Τα παρέδωσε στην επιτροπή υποστήριξής του, περίπου 200 μέλη της οποίας διαδήλωσαν έξω από τη φυλακή το απόγευμα της Πέμπτης.
Έδωσε τα περισσότερα από τα ρούχα του σε συγκρατούμενούς του και έφυγε με μια «μικρή τσάντα», δήλωσε ο δικηγόρος του.
Οι δικαστές του εφετείου έκριναν την περίοδο κράτησής του «δυσανάλογη» σε σχέση με τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν και την ηλικία του πρώην διοικητή των Λιβανέζικων Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Η απόφαση ανέφερε ότι ο Αμπντουλάχ είχε γίνει «σύμβολο του παλαιστινιακού αγώνα από το παρελθόν», σημειώνοντας ότι η μικρή ομάδα που ηγούνταν, η οποία περιελάμβανε κοσμικούς Λιβανέζους Χριστιανούς, Μαρξιστές και φιλοπαλαιστίνιους ακτιβιστές, είχε διαλυθεί και «δεν είχε διαπράξει καμία πράξη βίας από το 1984.”
Οι δικαστές εξέφρασαν τη λύπη τους για το γεγονός ότι ο Αμπντουλάχ δεν είχε δείξει “καμία μεταμέλεια ή συμπάθεια για τα δύο θύματα, τα οποία θεωρούσε εχθρούς”, αλλά έκριναν ότι ο ακτιβιστής, ο οποίος ήθελε να περάσει τις “τελευταίες μέρες” του στο χωριό του στο βόρειο Λίβανο, όπου θα μπορούσε να εμπλακεί στην τοπική πολιτική, δεν αποτελούσε πλέον απειλή για τη δημόσια τάξη.
Ο Ζωρζ Αμπντουλάχ τραυματίστηκε κατά την ισραηλινή εισβολή στο νότιο Λίβανο το 1978 και εντάχθηκε στο Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, το αριστερό κίνημα με επικεφαλής τον επίσης χριστιανό, Ζωρζ Χαμπάς.
Στη συνέχεια, αυτός και μέλη της οικογένειάς του ίδρυσαν τις Λιβανέζικες Επαναστατικές Ένοπλες Παρατάξεις, μια μαρξιστική, αντιιμπεριαλιστική οργάνωση που ανέλαβε την ευθύνη για πέντε επιθέσεις στην Ευρώπη μεταξύ 1981 και 1982 στο πλαίσιο του φιλοπαλαιστινιακού ακτιβισμού της. Τέσσερις από αυτές τις επιθέσεις είχαν ως αποτέλεσμα θανάτους στη Γαλλία.
Ο Αμπντουλάχ θεωρούνταν για καιρό υπεύθυνος για ένα κύμα επιθέσεων στο Παρίσι μεταξύ 1985 και 1986 που σκότωσαν 13 ανθρώπους και έσπειραν τον φόβο στη γαλλική πρωτεύουσα.
Το 1986, καταδικάστηκε στη Λυών σε τέσσερα χρόνια φυλάκισης για εγκληματική συνωμοσία και κατοχή όπλων και εκρηκτικά. Την επόμενη χρονιά, δικάστηκε ενώπιον του Ειδικού Ποινικού Δικαστηρίου στο Παρίσι για συνενοχή στις δολοφονίες των Αμερικανών διπλωματών Τσαρλς Ρέι και Γιαάκοφ Μπαρσιμάντοφ το 1982, καθώς και στην απόπειρα δολοφονίας ενός τρίτου προσώπου το 1984.
Δύο μήνες μετά την καταδίκη του Αμπντουλάχ σε ισόβια κάθειρξη, εντοπίστηκαν οι πραγματικοί δράστες αυτών των επιθέσεων.
Ο Αμπντουλάχ δεν παραδέχτηκε τη συμμετοχή του στις δύο δολοφονίες, τις οποίες χαρακτήρισε ως πράξεις «αντίστασης» κατά της «ισραηλινής και αμερικανικής καταπίεσης» στο πλαίσιο του Λιβανέζικου Εμφυλίου Πολέμου (1975-1990) και της ισραηλινής εισβολής στο νότιο Λίβανο το 1978.
Με εξαίρεση έναν μικρό αριθμό υποστηρικτών που συνέχιζαν να διαδηλώνουν κάθε χρόνο μπροστά από τη φυλακή του Αμπντουλάχ και μερικούς αριστερούς βουλευτές, ο κρατούμενος ξεχάστηκε σε μεγάλο βαθμό με την πάροδο των ετών, καθώς ήταν ο νούμερο ένα εχθρός της Γαλλίας και ένας από τους πιο διαβόητους κρατούμενούς της τη δεκαετία του 1980.
Οι κάτοικοι του Qobayat, στο Akkar του Λιβάνου, δεν περίμεναν ότι οι γαλλικές αρχές θα έπαιρναν μια ξαφνική απόφαση να απελάσουν τον γιο τους, τον Λιβανέζο ακτιβιστή Georges Abdallah, ο οποίος απουσίαζε εδώ και 41 χρόνια, και θα μεταβεί στη Βηρυτό την Παρασκευή, και όχι το Σάββατο όπως είχε αποφασιστεί προηγουμένως. Η λιβανέζικη πρεσβεία στο Παρίσι ανακοίνωσε, σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, ότι το αεροπλάνο του Abdallah θα αναχωρούσε από τη Γαλλία στις 9:00 π.μ. και θα έφτανε στον Λίβανο στις 2:30 μ.μ. Εν τω μεταξύ, η Agence France-Presse ανέφερε ότι μια συνοδεία ασφαλείας έξι οχημάτων, εν μέσω αυστηρών μέτρων, «μετέφερε τον Abdallah από τη φυλακή Lannemzon στη νοτιοδυτική Γαλλία στο αεροδρόμιο Tarbes τα ξημερώματα σήμερα, περίπου στις 3:40 π.μ. ώρα Γαλλίας, . Στη συνέχεια μεταφέρθηκε με αστυνομικό αεροπλάνο στο αεροδρόμιο Roissy για να επιβιβαστεί σε αεροπλάνο με προορισμό τη Βηρυτό». Ο Αμπντουλάχ, ο οποίος πέρασε τέσσερις δεκαετίες στις γαλλικές φυλακές για τη συμμετοχή του στη δολοφονία του Αμερικανού στρατιωτικού ακόλουθου στο Παρίσι, Τσαρλς Ρόμπερτ Ρέι, και του Ισραηλινού διπλωμάτη, Γιαάκοφ Μπαρσιμάντοφ, το 1982, συνελήφθη το 1984 και καταδικάστηκε από τη γαλλική δικαιοσύνη το 1987 σε ισόβια κάθειρξη.
Στις 24 Οκτωβρίου 1984 στη Λυών, οι γαλλικές αρχές συνέλαβαν τον Georges Abdallah. Φυλακίστηκε επειδή κατείχε πλαστά έγγραφα ταυτότητας: ένα διαβατήριο που είχε εκδοθεί νόμιμα από τις αλγερινές αρχές. Η γαλλική κυβέρνηση ανέλαβε τη δέσµευση προς την αλγερινή κυβέρνηση να τον απελευθερώσει γρήγορα.Σαράντα χρόνια μετά από αυτή την υπόθεση του κράτους, ο Georges Abdallah παρέμεινε στα χέρια του γαλλικού κράτους, παρά το γεγονός ότι έχει δικαίωμα αποφυλάκισης εδώ και 25 χρόνια, παρά τις δέκα αιτήσεις του για αποφυλάκιση υπό όρους – που απορρίφθηκαν συστηματικά – και παρά το γεγονός ότι δύο δικαστήρια – το Pau το 2003 και το Παρίσι το 2013 – ενέκριναν την αποφυλάκισή του και αποφάνθηκαν υπέρ της επιστροφής του στον Λίβανο, τη χώρα του.
Αρνήθηκε αυτές τις κατηγορίες αρκετές φορές, αλλά η Γαλλία, λόγω της επιμονής των ΗΠΑ και του Ισραήλ να τον καταδικάσουν, απέρριψε όλα τα αιτήματα για την απελευθέρωσή του. Αν και είχε τη δυνατότητα να εγκαταλείψει το κελί του για 26 χρόνια, η ισραηλινή αδιαλλαξία εμπόδισε την απελευθέρωσή του.
Απροσδόκητα, στις 17 Ιουλίου, το Εφετείο διέταξε την απελευθέρωσή του, με την προϋπόθεση να μην επιστρέψει στη Γαλλία.
Ο άνδρας που μετατέθηκε από τη μία θέση στην άλλη λόγω της υποστήριξής του στον παλαιστινιακό σκοπό, αποχωρεί σήμερα από τη φυλακή σε ηλικία 75 ετών. Τα «άτονα χρόνια», δεν έχουν μειώσει την μαχητική του νοοτροπία που υποστήριζε έναν σκοπό, ένα σημείο που επιβεβαίωσε σε επιστολή που δημοσιεύτηκε ώρες πριν από την απελευθέρωσή του από τη φυλακή. Ο αδελφός του Αμπντουλάχ, Ρόμπερτ, ο οποίος παρακολουθεί τις λεπτομέρειες της υπόθεσης, η οποία εκκρεμεί εδώ και χρόνια, προετοιμάζεται για την άφιξη αυτής της πτήσης στη Βηρυτό σε λίγες ώρες. Ξεκίνησε λίγο πριν τις 10:00 π.μ. μέσω της οδού Βηρυτού, φτάνοντας νωρίς στο Διεθνές Αεροδρόμιο Ραφίκ Χαρίρι, εν αναμονή της άφιξης της πτήσης. Δεν γνώριζε τον αριθμό ή την ακριβή ώρα της, βασιζόμενος σε πληροφορίες από το Al-Mayadeen TV και όχι σε πληροφορίες που είχε λάβει «επίσημα».
Πήγε γρήγορα να παραλάβει τον αδελφό του, σύμφωνα με όσα είπε στο Greater Lebanon.
Στην πραγματικότητα, ο Ρόμπερτ δεν έχει κοιμηθεί εδώ και τέσσερις ημέρες, ανίκανος να κοιμηθεί λόγω του άγχους που νιώθει και της ποσότητας των πληροφοριών που διαρρέουν σε αυτή την υπόθεση.
«Αλλά είμαστε έτοιμοι να τον υποδεχτούμε. Ένα μέρος της οικογένειας κατευθύνθηκε προς το αεροδρόμιο, ενώ το άλλο μέρος παρέμεινε στο Qobayat, την πόλη καταγωγής του. Τα συναισθήματά μας σήμερα είναι ειλικρινά απερίγραπτα. Είναι ένα δύσκολο συναίσθημα, μια μεγάλη τιμή και μια μεγάλη λαχτάρα στην οποία η χαρά και η ένταση αναμειγνύονται ταυτόχρονα, επειδή το πέρασμα τεσσάρων δεκαετιών δεν είναι καθόλου εύκολο, ειδικά επειδή γνωρίζουμε ότι αυτή η πολυαναμενόμενη επιστροφή θα αλλάξει τη ζωή μας και έχουμε αρχίσει να φανταζόμαστε τη ζωή μας μαζί του από την αρχή. Για παράδειγμα, όταν περιμένουμε έναν γάμο, νιώθουμε ένταση και κούραση, οπότε τι θα λέγατε για μια συνάντηση που περιμένουμε με ανυπομονησία και τόση χρονια κόπωση ;»
Σχετικά με τον Georges, λέει: «Η υγεία του είναι καλή, δόξα τω Θεώ, μετά από μια μακρά ζωή στη φυλακή. Ωστόσο, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι το μυαλό του είναι ακόμα νέο και δεν έχει γνωρίσει ποτέ φόβο ή υποταγή».
Σχετικά με την υποδοχή του στην πόλη καταγωγής του, επιβεβαιώνει ότι η υποδοχή θα ήταν αυθόρμητη και οργανωμένη. «Σχηματίστηκε μια επιτροπή στην πόλη, αποτελούμενη από όλα τα μέλη του Qobayat, τόσο επίσημα όσο και δημοφιλή, για να οργανώσει μια καθαρά ανθρωπιστική συνάντηση που θα συγκέντρωνε ολόκληρο το χωριό».
Εν τω μεταξύ, το Qobayat ετοιμάζεται να υποδεχτεί τον Abdullah, όπως επιβεβαίωσε ο Mukhtar Tony Sarkis, ο οποίος παρακολουθεί αυτό το αρχείο, λέγοντας στο Greater Lebanon: «Η δεξίωση επρόκειτο να πραγματοποιηθεί το Σάββατο, αλλά μας εξέπληξε η απελευθέρωσή του από τη φυλακή σήμερα, Παρασκευή, και η ανακοίνωση της επιστροφής του αεροπορικώς στον Λίβανο. Προετοιμάζοντας την άφιξή του, οργανώσαμε μια δεξίωση γι’ αυτόν στο πολιτιστικό κέντρο για να δεχτεί συγχαρητήρια εκεί, και στη συνέχεια θα μεταβεί στο σπίτι του για να ολοκληρώσει τη δεξίωση που θα συγκεντρώσει όλους τους κατοίκους της πόλης που είναι γνωστή για την πολιτική της ποικιλομορφία. Ωστόσο, σε αυτή την αναμενόμενη στιγμή, τον υποδέχονται με απαράμιλλη συγκίνηση».
To αεροπλάνο προσγειώθηκε.. Το κράτος Λιβάνου απαγόρευσε στα ΜΜΕ την πρόσβαση στο σαλόνι των VIP στο αεροδρόμιο για να βιντεοσκοπήσουν και μεταδώσουν την άφιξη του Georges Abdallah που ένα μέγα πλήθος τον περιμένει σαν ήρωα. Υπάρχουν επίσης και επίσημοι στην αναμονή..
Το Συριακό Κοινωνικό Εθνικιστικό Κόμμα εξέδωσε δήλωση συγχαίροντας την απελευθέρωση του ήρωα της αντίστασης George Abdallah, επαινώντας την ακλόνητη στάση και την αφοσίωσή του στην αντίσταση καθ’ όλη τη διάρκεια των ετών αιχμαλωσίας του.
Η δήλωση θεώρησε ότι η θέλησή του θριάμβευσε επί του δεσμοφύλακά του και έσπασε τη βαρβαρότητα της κατοχής, όπως ακριβώς κάνουν οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι με ψηλά το κεφάλι.
Το κόμμα επιβεβαίωσε ότι η αντίσταση θα συνεχίσει να αγωνίζεται για την απελευθέρωση των κρατουμένων και των κατεχόμενων εδαφών και κάλεσε το κράτος να τιμήσει τον ήρωα Georges Abdallah σε ένδειξη εκτίμησης των θυσιών του και του συμβολικού του ρόλου στα απελευθερωτικά κινήματα.
Ο Λιβανέζος ακτιβιστής Ζορζ Αμπντάλα επανενώνεται αυτή τη στιγμή με την οικογένειά του στο Διεθνές Αεροδρόμιο Ραφίκ Χαρίρι της Βηρυτού, λίγο μετά την επιστροφή του στην πατρίδα του μετά από 41 χρόνια φυλάκισης στη Γαλλία.
«Περιμένουμε τα πρώτα λόγια του αγωνιστή της ελευθερίας Ζωρζ Αμπντάλα μετά την απελευθέρωσή του, και σίγουρα θα επικεντρωθούν στα βάσανα της Γάζας και των παιδιών της».
Δρ. Ομάρ Νασάμπα, Καθηγητής Πανεπιστημίου Ποινικού Δικαίου.
dimpenews.com
You must be logged in to post a comment.