Νέα Δαμασκός… Ένα Εμιράτο με Πολιτική Πρόσοψη ή μια Επιστροφή της Αλ Κάιντα με Επίσημη Ενδυμασία;

Σε μια μετατόπιση που εγείρει υποψίες και προκαλεί ερωτήματα, η de facto κυβέρνηση στη Δαμασκό έχει αρχίσει να παίρνει μια νέα μορφή, που μοιάζει λιγότερο με κράτος και περισσότερο με μια αναπαραγωγή ενός παρακλαδιού της τρομοκρατικής οργάνωσης Αλ Κάιντα, αυτή τη φορά με επίσημη και θεσμική μορφή.

Παρόλο που η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS) ανακοίνωσε τον διαχωρισμό της από την Αλ Κάιντα το 2017, η γραμμή μεταξύ τους φαίνεται πιο εύθραυστη από ποτέ. Η ιδεολογική και πνευματική συγγένεια μεταξύ της ομάδας και της μητρικής της οργάνωσης παρέμεινε, ακόμη και μετά την είσοδο της HTS στην καρδιά της Δαμασκού, όχι ως απλή ένοπλη ομάδα, αλλά ως βασικός παράγοντας εντός της de facto κυβέρνησης. Αυτή η ταύτιση είναι σαφώς εμφανής σε μια σειρά διορισμών που αποκαλύπτουν πολλές από τις βαθιά ριζωμένες τάσεις αυτής της κυβέρνησης.
Ο διορισμός του «Σαλαφίτη τζιχαντιστή ιμάμη» Μαζάρ Αλ-Γουάις ως Υπουργού Δικαιοσύνης δεν ήταν σύμπτωση, αλλά μάλλον ένα σαφές μήνυμα.
Ο Mazhar Al-Wais, γνωστός για τη φιλο-Ταλιμπάν ρητορική του, ο οποίος παραμένει στενός σύμμαχος της Αλ Κάιντα, δεν έκρυψε ποτέ τον θαυμασμό του για το κίνημα. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να το επαινέσει ποιητικά στις επίσημες σελίδες του, περιγράφοντάς το ως «επιστρέφον ισλαμικό μοντέλο».

Οι διορισμοί δεν σταμάτησαν εκεί. Σε αυτούς περιλαμβανόταν και ο δημοσιογράφος Ahmed Zaidan, ο οποίος είναι κοντά στους κύκλους των Ταλιμπάν και της Αλ Κάιντα και έχει αναλάβει τη θέση του συμβούλου της de facto κυβέρνησης.

Ο Zaidan είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «Afghanistan’s Long Summer: From Jihad to Emirate», στο οποίο κατέγραψε τις συναντήσεις του με τον Οσάμα μπιν Λάντεν και άλλες προσωπικότητες της Αλ Κάιντα και των Ταλιμπάν, μιλώντας με θαυμασμό για τις εμπειρίες τους.
Αφιέρωσε επίσης μια σειρά άρθρων στην εφημερίδα Al-Quds Al-Arabi με τίτλο «A Journey into the Talibans’ Strongholds», στην οποία επαίνεσε τα δικαστήρια της Σαρία και επέκρινε σκληρά τα αραβικά και δυτικά καθεστώτα και τα μέσα ενημέρωσης που χαρακτήρισαν τους Ταλιμπάν ως τρομοκράτες.

Η αποκατάσταση αυτών των τζιχαντιστικών προσωπικοτήτων εντός θεσμών που διεκδικούν πολιτικό και πολιτειακό χαρακτήρα δεν μπορεί να εξεταστεί απομονωμένα από ένα ευρύτερο σχέδιο: το σχέδιο αναβίωσης της ιδεολογίας της Αλ Κάιντα εντός των θεσμών εξουσίας στη Συρία, αλλά μέσα από το πρίσμα του «πολιτικού ρεαλισμού» και της «νέας νομιμότητας».

Βρισκόμαστε άραγε μπροστά σε μια ριζική μετατόπιση στη δομή του «κράτους» σε περιοχές που ελέγχονται από την de facto κυβέρνηση;
Ή μήπως βιώνουμε μια νέα φάση πολιτικού καμουφλάζ που επιτρέπει στην τζιχαντιστική ιδεολογία να διεισδύσει για άλλη μια φορά υπό το πρόσχημα της κυριαρχίας;

Η απάντηση: Είναι εμφανής στις πρακτικές αυτής της κυβέρνησης, ακόμη περισσότερο παρά στις δηλώσεις της.

dimpenews.com