«Ο Ρουμάνος Γέροντας Άγιος Κλεόπας Ηλίε μας διηγήθηκε ένα θαύμα που του συνέβη στη Συχαστρία:
«Τον χειμώνα του 1971, ήμουν στο ιερό βήμα. Έφτασα στις 4:00 π.μ. και προσευχόμουν γονατιστός πριν από την Αγία Κοινωνία, ενώπιον της Αγίας Τράπεζας. Λίγο αργότερα, μια γυναίκα που είχε έρθει στο μοναστήρι την προηγούμενη μέρα μπήκε στην εκκλησία για να προσευχηθεί. Δεν την γνώριζα. Προσευχόταν σιωπηλά μπροστά από όλες τις εικόνες, και έκανε αδιάκοπα μετάνοιες. Δεν ήξερε ότι ήμουν στην εκκλησία επειδή ήταν σκοτεινά, ήταν χειμώνας. Βλέποντας ότι προσευχόταν τόσο σκληρά, κοίταξα πίσω από την πόρτα για να δω ποιος προσευχόταν με τόση πίστη. Αυτή η γυναίκα γονάτιζε στη μέση της εκκλησίας με τα χέρια της υψωμένα στον αέρα και έλεγε αυτά τα λόγια από τα βάθη της καρδιάς της: «Κύριε, μη με αφήσεις!» «Κύριε, μη με αφήσεις!»

Τότε είδα φως γύρω από το κεφάλι της, έντονα κίτρινα χρώματα, και τρομοκρατήθηκα! Έπειτα έσκυψε με το πρόσωπο στο έδαφος και προσευχήθηκε σιωπηλά, άφωνη. Η ακτίνα φωτός πάνω από το κεφάλι της ανέβαινε και ανέβαινε από πάνω και προς τα πάνω. Μετά από λίγο, το φως ηρέμησε και η γυναίκα σηκώθηκε και έφυγε. Ήταν μια συνηθισμένη γυναίκα, από τα χωριά.

Βλέπετε! Οι άνθρωποι του χωριού ξεπερνούν εμάς τους μοναχούς. Άρχισα την προσκομιδή και από τον ενθουσιασμό μου άρχισα να κλαίω με την ιερά «λόγχη» στο χέρι μου. Μόνο ο Θεός ξέρει πόσους από τους εκλεκτούς Του έχει σε αυτόν τον κόσμο!’‘

Σαν τον άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ με τον Μοτοβίλωφ….

dimpenews.com