Κλινικός Ψυχολόγος του Πανεπιστημίου Γάνδης Βελγίου, ο Mattias Desmet. Aπόσπασμα από συνέντευξη στο KAIROS 3/11/21:

είναι μια πολύ καλή ερώτηση πως ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού χειραγωγείται από μια ιστορία ( αφήγημα) που όχι μόνο έχει χαρακτηριστικά πολύ τρελά, αλλά το οποίο κατ’ αρχήν ομοίως αποτελεί μια σοβαρή απειλή για την ελευθερία και την ευδαιμονία και πιθανότατα το ίδιο για την ψυχική και σωματική υγεία των ατόμων. Είμαι κλινικός Ψυχολόγος κι έχω και master στην Στατιστική.

Από την αρχή της κρίσης είχα την αίσθηση ότι πολλά στατιστικά επί της επικινδυνότητας του ιού ήταν αληθινά FAKE και ότι οι αριθμοί που χρησιμοποιούσαν τα ΜΜΕ υπερεκτιμούσαν σοβαρά τον κίνδυνο. ήδη προς τέλος Μάιου του 2020 αυτό για εμένα ήταν πλήρως αποδεδειγμένο. Επομένως τα μοντέλα που είναι στη βάση της διαχείρισης του κόβιντ ειδικότερα τα μοντέλα του Imperial College στο Λονδίνο προέβλεπαν πως προς το τέλος του Μάη σε μια χώρα όπως στη Σουηδία αν δεν έκανε lockdown θα υπήρχαν ως κι 80.000 νεκροί. Kι η Σουηδία δεν έκανε lockdown και είχε περί τους 6000 νεκρούς που ήταν 13 φορές λιγότεροι από το προβλεπόμενο. Το πιο ενδεικτικό για εμένα ήταν ότι αν και η διαχείριση του κόβιντ προβάλλεται ως βασιζόμενη σ’ επιστήμη κι αριθμούς αυτή καθόλου δεν υιοθετήθηκε αφού τα μοντέλα ήταν FAKE. Η ιστορία του κόβιντ όλη η διαχείριση του συνεχίστηκε παρά τα λανθασμένα μοντέλα.

Κι ένα δεύτερο που μ εντυπωσίασε ήταν ότι ποτέ δεν κάναμε μια αξιολόγηση των θυμάτων που μπορούσε να προκαλέσει ο ιός και των θυμάτων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν τα μέτρα εναντίον του ( σσ συμπεριλαμβανομένου του αμφιλεγόμενου εμβολίου που σύμφωνα με ειδήμονες και στατιστικά είναι το πιο επικίνδυνο από όλα τα εμβόλια που έχουν εμφανιστεί ωστόσο έγινε και υποχρεωτικό!) Αυτό που ήταν εξ αρχής φανερό ήταν ότι μέτρα σαν το lockdown θα μπορούσαν να προκαλέσουν περισσότερα θύματα πιθανώς από τον ιό ακόμη κι αν δεν παίρναμε κανέναν μέτρο( σσ αυτά λέει ο ανεξάρτητος ειδήμονας αλλά εδώ φθάσαμε στην πολιτική ύβρη του lockdown κατά μη πειραματόζωων γιατί το ψευδεπίγραφο σύμφωνα με άλλους ειδήμονες εμβόλιο είναι σε πειραματικό στάδιο) Π.χ ΟΗΕ, OXFAM,11.11.11 προειδοποίησαν ότι στο χειρότερο σενάριο η πείνα θα μπορούσε στον τρίτο κόσμο να προκαλέσει περισσότερους θανάτους απ’ ότι ο ίδιος ο ιός. Κανείς δεν έδωσε σημασία σαν όλη η προσοχή να ήταν επικεντρωμένη μόνο στον ιό. Δεν είδαμε σε όλη τη διάρκεια της κρίσης ένα μαθηματικό μοντέλο που να συγκρίνει θύματα ιού και θύματα μέτρων, δεν είδαμε ένα τέτοιο γραφιστικό σύγκρισης. Ένας Βρετανός δικαστής το έθεσε επίσημα το ερώτημα αυτό. Ένας επιδημιολόγος δήλωσε ότι δεν ήταν στα πλαίσια ης δουλειάς του η καταμέτρηση θανάτων από τα μέτρα. Κάποιες αναφορές έγιναν για τα θύματα των μέτρων αλλά ποτέ σε αριθμούς κι αυτό έχει ψυχολογικό αντίκτυπο. Οι αριθμοί έχουν έναν ψυχολογικό αντίκτυπο μοναδικό. Αυτός που βλέπει αριθμούς πιστεύει ότι βλέπει γεγονότα, πιστεύει ότι βλέπει την πραγματικότητα ( σσ η δύναμη του αριθμού, ο αριθμός ως όπλο, η εξουσία που ασκεί το ψηφίο επιβάλλοντας μια μη ουτοπία ως πραγματικότητα) Πιστεύω ακράδαντα ότι αν μόνο για 1 εβδομάδα παρουσιάζαμε από τη μια τα θύματα κόβιντ σε κοντράστ με θύματα μέτρων ο ψυχολογικός αντίκτυπος στον κόσμο θα ήταν τεράστιος. Από το Μάη του 20 ήξερα ότι το αφήγημα ήταν τρελό.

Διαδικασία χειραγώγησης μαζών σε μεγάλη κλίμακα από την εξουσία έτσι ο κόσμος πείθεται στο τρελό αφήγημα. Ομαδική χειραγώγηση σε πολύ ειδικές συνθήκες που είναι π.χ Πληθυσμός αποκομμένος χωρίς δεσμούς που αισθάνεται κοινωνικά απομονωμένος κοινωνικά εξατομικευμένος όπως λέει η Hannah Arendt. Eπίσης ο πληθυσμός να έχει ένα βαθύ συναίσθημα ματαιότητας, ότι η ζωή δεν έχει ιδιαίτερο νόημα. Tρίτη συνθήκη ο πληθυσμός να πάσχει από ένα άγχος που να μην σχετίζεται ουσιαστικά με τίποτα που οι ψυχολόγοι το αποκαλούν κυμαινόμενο άγχος. Ένα άγχος ακαθόριστης απειλής κι αυτό είναι πολύ επώδυνο.Nα αισθάνεσαι απογοήτευση χωρίς να ξέρεις να ορίσεις το γιατί.

Αυτά τα 4 στοιχεία έλλειψη δεσμών, έλλειψη νοήματος, κυμαινόμενο άγχος, απογοήτευση–επιθετικότητα. Και τα 4 ήταν πολύ παρόντα πριν εκδήλωση κρίσης του κόβιντ.( σσ αποξένωση) 50% των ατόμων είχαν ως μόνη σημαντική κοινωνική επαφή μια επαφή on line. Επίσης το 50% θεωρούσαν ότι η δουλειά τους δεν ήταν καθόλου χρήσιμη (σσ αλλοτρίωση, ματαιότητα) κάτι που περιγράφει στο βιβλίο του ”Bullshit Jobs” o Graeber Bρετανός καθηγητής που έκανε έρευνες πάνω σε αυτό πόσα άτομα θεωρούσαν πως η δουλειά τους είναι εντελώς άχρηστη. ( σσ έπαιξαν στα σίγουρα είχαν προλειάνει το έδαφος). Υπήρχε τεράστια ψυχική ασθένεια σε μια χώρα όπως το Βέλγιο των 11.000.000 κατοίκων καταναλώθηκαν ετησίως 300.000.000 καταθλιπτικά. Είναι γιγαντιαίο… (σσ αυτή είναι η Δύση , αυτή είναι η ΕΕ , αυτές είναι οι Βρυξέλλες η καρδιά της Ευρώπης είναι άρρωστη η ψυχή της είναι άρρωστη ναι υπάρχει θέμα Δημόσιας Υγείας τεράστιο)

Αυτοί οι 4 παράγοντες για τη χειραγώγηση του κόσμου ήταν παρόντες στην κοινωνία μας και θέτοντας τα ΜΜΕ την απειλή του ιού (σσ όλο αυτό το επικίνδυνο μίγμα γίνεται εκρηκτικό κι επικεντρώνεται σε αυτόν) όλο αυτό το κυμαινόμενο άγχος προσκολλάται σε αυτό το αντικείμενο και δημιουργεί μια τεράστια βάση για ν’ακολουθήσει μια στρατηγική όπως τα lockdown για να μπορέσουν να διαχειριστούν αυτό το άγχος. Kι ο κόσμος αγκιστρώνεται σε αυτό το αντικείμενο για να διαχειριστεί το άγχος κι έτσι δημιουργείται μια νέα μορφή κοινωνικής αλληλεγγύης, δεσμού.Κι επίσης δημιουργείται ένας νέος εχθρός πάνω στον οποίο αποφορτίζουμε όλη την επιθετικότητα που δεν είναι μόνο ο ιός αλλά και τ’ άτομα που δεν θέλουν να ακολουθήσουν αυτή την στρατηγική που δεν θέλουν να συμμετέχουν σε αυτή τη χειραγώγηση μαζών γίνονται ο νέος εχθρός……κι αυτό γίνεται το νέο νόημα ζωής..

Aφού η Δύση νοσεί η ψυχή της είναι άρρωστη πως γίνεται να εμφανίζεται ως ο Μέγας Θεραπευτής;; ”ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν” Απλά αναπαράγει κι επιταχύνει το νοσηρό της μοντέλο και το επιτείνει…Η κρίση covid19 είναι κυρίως κρίση συστημική,θεσμών, αξιών όπως αυτή αποτυπώνεται στην μισάνθρωπη πρωτοφανή διαχείριση της…..

dimpenews.com